Entitet Republika Srpska nije historijski, politički i kulturološki utemeljen sastavni dio Bosne i Hercegovine. Naprotiv, entitet Republika Srpska je zasnovan na zločinačkoj agresiji na Republiku Bosnu Hercegovinu i genocidu nad Bošnjacima.
Dan deveti januar koji se obilježava kao dan Republike Srpske i njena Krsna slava, dan kada je Rrepublika Srpska donijela deklaraciju 1992. godine o osnivanju srpske republike u Bosni i Hercegovini, je praktično početak implementacije agresije na Republiku Bosnu i Hercegovinu i sprovođenja genocida nad Bošnjacima. Tada je počelo stvaranje genocidne tvorevine na tlu Bosne i Hercegovine.
To je datum koji dezavuira Republiku Srpsku nastalu na najstrašnijem zločinu u Evropi poslije Drugog svjetskog rata i treba ga vezati s presudama internacionalnih sudova kojima je dokazano ko je napravio agresiju i genocid. Tim presudama delegitimirana je Republika Srpska kao genocidna tvorevina. Obilježavanjem ovog datuma Republika Srpska ne odustaje od državotvornih namjera. Srpski političari su svjesno krenuli u rat da genocidom naprave državu. Ratko Mladić je rekao: “Mi moramo napraviti genocid da bismo napravili državu.” Srbi su znali od početka šta će uraditi, i danas ozbiljno rade na uništenju države Bosne i Hercegovine. Oni su slijedili historičara Milorada Ekmečića koji je rekao da je nasilje babica nacionalne države, to znači prije svega ratno nasilje.
Navikli da veliki srpski poraz, Kosovsku bitku, mimo svake historijske činjenice slave kao najveću nacionalnu pobjedu, srpska nacionalistička vrhuška u modernom vremenu je, po istom sistemu, krenula s veličanjem entiteta Republike Srpske kao velikog nacionalnog uspjeha i ratnog plijena. Istina je potpuno drugačija. Entitet Republika Srpska na tlu Bosne i Hercegovine, produkt memorandumske velikosrpske antibosanske kampanje, jeste jedan od najvećih srpskih poraza.
Veličanje entiteta Republike Srpske je laž srpskih nacionalista za pokrivanje bijede i nesreće srpskog naroda. Entitet Republika Srpska je bacila Srbe u jad i bijedu etnički, kulturološki, religijski očišćenog tora u kome se ograđuju od svojih komšija, ali i od širine Ideje Bosne i Bosanskog života, pa samim tim i od čovjeka i civilizacije uopšte. Srpski narod je zatvoren u čisto etničko geto! Šovinistička mržnja prema Bošnjacima najgora je od svih emocija koje su nacionalističke vođe raspirivale u srpskom narodu. Rezultiralo je to kasapljenjem države i društva u Bosni i Hercegovini i srpskim porazom prema ideji Bosne i Bosanskom duhu. Prihvatajući 9. januar za godišnjicu Republike Srpske, bosanski Srbi su prihvatili naslijeđe Karadžića, Mladića i Krajišnika. Slavlje koje se stvara nastavak je nacionalističke politike putem Milorada Dodika koji od Republike Srpske pravi zasebnu teritoriju kojom se zapravo srpski narod izolira i dovodi u bezizlazan položaj, jer Bosna i Hercegovina je internacionalno priznata država srpskog kao i bošnjačkog i hrvatskog naroda.
Obilježavajući 9. januar kao dan Republike Srpske, bosanski Srbi nesvjesno priznaju agresiju i genocid i sve ono što je nastalo kao rezultat djelovanja tih zločina. Insistiranje na obilježavanju ovog datuma direktno znači podržavanja politike koja je dovela do agresije i genocida. Dvadeset godina postojanja genocidne tvorevine je 20 godina nepravde za žrtve i svjedoke agresije i genocda. Dvadeset godina postojanja genocidne tvorevine je 20 godina krivice bošnjačkog političkog i intelektualnog establišmenta koji to mirno posmatra. Dvadeset godina postojanja genocidne tvorevine je 20 godina licemjernog posmatranja međunarodne zajednice, koja se svih ovih godina ponaša kao i u ratu: licemjerno i hladno, samo posmatrajući stvari, a zaboravljajući na činjenicu da je nepristrasnost u Bosni i Hercegovni jasno stavljanje na stranu agresora i zločinaca.
Svi oni koji danas slave dan Republike Srpske, slave i agresiju i genocid. Republika Srpska nije nastala nekakvim odlukama nekakvih skupština. Ono što oni danas slave je nastalo na kricima i vapajima stotina hiljada žrtava, na kostima ubijene djece, na silovanjima Bošnjakinja, na mučenjima u logorima. Kako je nastala u nepravdi, tako će nestati u pravdi, koja će kad tad doći.